Henryk Izydor Rogacki – Mgła i zwierciadło. Obrazy teatru w prozie, liryce i dramacie okresu Młodej Polski

„Rozpoznawać sztukę teatru, a także odpowiadać na pytania o jej sens, cel, potrzebę, rangę i powołanie nauczyła nas literatura Młodej Polski – narzucając nawet język i rytm haseł, odzewów na nie, formuł i refleksji. Ona stworzyła wzorce pozostające przedmiotem wiary i afirmacji”.
„Może czymś na kształt losu polskiego teatru jest właśnie, wyrastające z jego rozdarcia pomiędzy marzeniem a historią, niespełnienie? Może wszystkie te idee: teatru świątyni, teatru prawdę głoszącego, teatru ogromnego, teatru świata etc., etc., to tylko sny o potędze… Sny buntowników i marzycieli, wizjonerów i poetów, tych wszystkich mających cudne sny, o których w dodatku potrafią opowiadać w sposób piękny. A może niespełnienie teatru polskiego to przeznaczenie analogiczne do niespełnienia świata i objawienia wielkości naszego teatru spodziewać by się należało w jakimś porządku całkiem niezwykłym?”   źródło opisu: Oficyna Wydawnicza Errata, 2001 źródło okładki: http://www.prospero.e-teatr.pl/produkt.php?id=104&…»