Henryk Słabek – Intelektualistów obraz własny w świetle dokumentów autobiograficznych 1944-1989

Praca poświęcona analizie postaw i zachowań polskich intelektualistów w okresie powojennym, głównie w czasach stalinizmu. Dobrze udokumentowana, oparta na materiałach autobiograficznych – dziennikach, wspomnieniach, listach ponad 80 ludzi pióra, nauki i sztuki – stanowi rzeczowy głos w dyskusji o roli intelektualistów w historii najnowszej, o związkach kultury i polityki, o moralnych aspektach ról publicznych. Autor skupia się zwłaszcza na środowisku pisarzy. Galeria pojawiających się tu nazwisk obejmuje zarówno historyczne już dziś postacie – Dąbrowska, Iwaszkiewicz, Jasienica, Jastrun., Kisielewski, Ważyk, Wat, Gombrowicz, Jeleński, jak i tkwiących w oku cyklonu uczestników dyskusji – Michnik, ks. Tischer, Krystyna Kersten, Szczypiorski, Trznadel, Herling-Grudziński, Giedroyć.   źródło opisu: nota wydawcy