Irena Landau – Siostry

Maria poczuła, że miękną jej kolana. Widocznie zbladła, bo nagle recepcjonistka ocknęła się z zasłuchania, wybiegła z za kontuaru i podsunęła Marii krzesło, a potem wyjęła spod lady wodę mineralną, nalała do szklanki i postawiła przed zbielałą kuracjuszką. Ja… jak to… wychrypiała Maria do słuchawki prze… przecież Heniek nie żyje… zginął w Powstaniu Warszawskim…. Co też pani mówi zdiwiła się ta Jane tylko był ranny, utyka. To pani nie żyje. Dlatego tata tak się przejął. Mama też. To pani zginęła.