Jacek Solarz – Tygrysy w walce 1942-1945

…Wittmann wjechał do Villers-Bocage od strony wylotu głównej drogi na Caen (Rue Clemenceau) i tam napotkał cztery brytujskie „Cromwelle” z dowództwa 4. Pułku. W ciągu niespełna minuty 88-milimetrowe działo „Tygrysa” wyrzuciło z siebie dwa przeciwpancerne pociski. Obydwa były celne – w ogniu stanęły czołgi dowódcy 4. Pułku – pułkownika Cranleya i jego zastępcy – majora Carra. Kierowcy dwóch pozostałych wozów zachowali sporo zimnej krwi i błyskawicznie usunęli się z drogi „rozjuszonego tygrysa”. Pierwszy z nich wrzucił wsteczny bieg, staranował płot i z całym impetem wpadł do znajdującego się na lewo za nimi ogrodu (farma Lemonnier), drugi pełnym gazem ruszył wzdłuż Rue Clemenceau, ale nie ujechał dalego – trafiony pociskiem 88-milimetrowego działa stanął w płomieniach. Dowódcą czołgu, który ukrył się w ogrodzie był kapitan Dyas. Kapitan wydał rozkaz załodze, aby opuściła pojazd i kryjąc się wśród zarośli i resztek ogrodzenia ustaliła, gdzie znajduje się niemiecki „Tygrys”. Tym samym Dyas stracił szansę na zniszczenie wozu Wittmanna, gdyż w chwilę potem niemiecki czołg przedefilował w odległości zaledwie dwudziestu metrów przez zaczajonym „Cromwellem”. Trafienie z takiej odległości mogło zakończyć się dla Niemców tylko w jeden sposób – zniszczeniem wozu i rannymi, bądź śmiercią załogi. Anglizy jednak nie wypalili z działa i nie niepokojony przez nieprzyjaciela czołg Wittmanna wolno potoczył się po Rue Clemenceau i dotarł do drogi prowadzącej do Caumont. Jak dotąd SS-Obersturmführerowi szczęście wyjątkowo sprzyjało. Jego czołg niszczył wszystko, co napotkał na swojej drodze…

Historia użycia bojowego czołgów Tygrys w latach 1942-1945.   źródło opisu: okładka / http://www.militaria.net.pl/pl/tygrysy.html źródło okładki: http://www.militaria.net.pl/pl/tygrysy.html