Jacques Levron – Nieznana pani de Pompadour

Autor podejmuje trud obrony imienia markizy de Pompadour przed trybunałem historii, wbrew zresztą opinii większości jej dotychczasowych biografów. Niewdzięczny to trud, nie da się bowiem oddzielić pani Pompadour – realnej, konkretnej postaci historycznej od pani de Pompadour – symbolu. Niezależnie od jej subiektywnej postawy, od jej osobistych wartości, intencji, a nawet może pewnych zasług, wyolbrzymionych zresztą przez Levrona, była ona klasycznym produktem przeżytych już, ginących form społecznych swej epoki, wykwitem okresu degeneracji absolutyzmu, a kariera jej i rola, jaką odegrała, mieściła się dokładnie w ramach poglądów, obyczajów, stylu i metod rządzenia ancien régime’u.

Jest w książce Levrona tak wiele sumiennie zebranych realiów historycznych, że książka ta posiada duże wartości poznawcze. Szeroko wprowadza do tekstu oryginalne osiemnastowieczne świadectwa: fragmenty listów, dokumentów, pamiętników. Obraz zyskuje dzięki temu na plastyczności, staje się bardziej realny, bardziej autentyczny.

Ze wstępu J. Maciszewskiego   źródło opisu: PIW, 1961 źródło okładki: zdjęcie autorskie