Jacques Rancière – Na brzegach politycznego

O książce

„Zadaje się nam pytanie, czym jest to, co określamy jako polityczne? Odpowiem jak najzwięźlej: polityczne jest miejscem styku dwóch heterogenicznych procesów. Pierwszy z nich dotyczy rządzenia. Polega na organizowaniu we wspólnotę ludzkiego zgromadzenia za jego własnym przyzwoleniem i opiera się na hierarchicznym podziale miejsc i funkcji. Ten proces nazwę policją. Drugi z nich to równość. Polega on na grze praktyk zakładających równość każdego z każdym i troskę o jej weryfikację. Nazwa, która najtrafniej opisuje tę grę, to emancypacja”.

fragment rozdziału Polityka, identyfikacja, podmiotowość

O autorze

Jacques Rancière (ur. 1940) – francuski filozof, emerytowany profesor Uniwersytetu Paris 8 w Saint-Denis. Był, obok m.in. Louisa Althussera, jednym z autorów Czytania „Kapitału” (1965). W późniejszej pracy poruszał się na styku filozofii, teorii społecznej i historii, co znalazło wyraz w takich książkach jak La Nuit des prolétaires. Archives du rêve ouvrier (1981), poświęconej politycznej działalności i społecznej świadomości robotników w dziewiętnastowiecznej Francji, oraz Le Philosophe et ses pauvres (1983), której tematem jest miejsce biedy i biedaków w myśli wielkich filozofów. W tym samym czasie rozwijał swoją teorię estetyczną, w której rozważał związki estetyki z polityką i organizacją społeczną.

Na brzegach politycznego (Aux Bords du politique, 1990) to jedna z najważniejszych książek Rancière’a, obok m.in. La Mésentente. Politique et philosophie (1995), Nienawiść do demokracji (La Haine de la démocratie, 2005) oraz Le Partage du sensible. Esthétique et politique (2000; polskie wydanie tej książki ukazało się nakładem Korporacji Ha!art w 2007 roku pod tytułem Dzielenie postrzegalnego. Estetyka i polityka, jako tom czwarty serii Linia Radykalna).   źródło opisu: http://ha.art.pl/ źródło okładki: http://ha.art.pl/