Jadwiga Courths-Mahler – Miłość nie kończy się nigdy

Siedzieli przez chwilę w milczeniu. Hans nie mógł się oprzeć chęci spojrzenia na twarz Flavii. Miał wrażenie, jak gdyby dziś po raz piewrszy patrzył na nią świadomie. Zauważył, jaka była piękna, jak czarujące i dystyngowane sprawiała wrażenie. Steffa Marena nie posiadała takiej wytworności w swym charakterze i wyglądzie. Steffa była czarująca i powabna, zabawna i wesoła, ale – właśnie w tej chwili stało się to dla niego jasne – wyglądała tak trochę zwyczajnie z tym swoim zadartym noskiem i nabrzmiałymi ustami. „Artystki nie są po to, aby się z nimi żenić”, tak powiedziała matka. Pamiętał te słowa. Pamiętał również coś gorszego – „artystki są dziwkami”.   źródło opisu: Oficyna Wydawnicza, 1991 źródło okładki: Zdjęcie autorskie