Jakub Dąbrowski – Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku, t.1: Aspekty prawne

Dyptyk książkowy Cenzura w sztuce polskiej po 1989 roku to pierwsze opracowanie, w którym w sposób kompleksowy poddano analizie problematykę ograniczania wolności ekspresji artystycznej w III RP.

Publikacja obejmuje dwa uzupełniające się ujęcia – prawne oraz historyczne (z uwzględnieniem politycznych i społecznych aspektów zjawiska).

Pierwszy tom łączy refleksję z zakresu różnych obszarów badawczych, przede wszystkim prawa oraz teorii i historii sztuki. Takie bezprecedensowe ujęcie umożliwia nowe spojrzenie na podejmowaną problematykę oraz ułatwia kompetentne formułowanie wniosków. Tom obejmuje m.in. rozważania nad znaczeniem sztuki w kontekście ogólnych zasad odpowiedzialności karnej oraz szczegółową analizę wybranych regulacji prawnokarnych, które najczęściej stają się przyczyną konfliktów między działalnością artystyczną a prawem. Autorzy, uwzględniając specyfikę artystycznej wypowiedzi, wzbogacają perspektywę dogmatyczną o odniesienia do konkretnych kazusów.

W książce opisane i przeanalizowane zostały także procesy „o sztukę”, wśród których najwięcej uwagi poświęcono sprawom Adama „Nergala” Darskiego oraz Krzysztofa Kuszeja. W uzupełnieniu zarysowano szersze, międzynarodowe tło prawnej ochrony wolności wypowiedzi artystycznej – zwłaszcza w sytuacjach konfliktu z wolnością religijną.

Spis treści
Spis skrótów
Wstęp
I Jurydyzacja estetyki – estetyzacja prawa
II Wolność sztuki w Konstytucji RP
III Sztuka a polskie prawo karne
3.1 Wprowadzenie
3.2. Sztuka w kontekście zasad odpowiedzialności karnej
3.3. Główne obszary konfliktów między sztuką i prawem
3.4. Podsumowanie
IV. Sztuka i prawo – kontekst międzynarodowy
4.1. Sztuka a ochrona wolności religijnej – przegląd rozwiązań prawnych, kazusów i kontrowersji
4.2. Wolność artystycznej wypowiedzi w orzecznictwie Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu
Zakończenie   źródło opisu: fundacjakulturamiejsca.pl źródło okładki: fundacjakulturamiejsca.pl