Jan Amos Komeński – Jedyne konieczne. Unum necessarium

„Skoro w każdej rzeczy zaleca się szukać tego, co jedynie konieczne, w czym spoczywa sam rdzeń jej istoty i od czego zależy jej przetrwanie, to najoczywistszą jest rzeczą, że i sam wszechświat koniecznie potrzebuje jakiejś uniwersalnej podstawy na której wszystko się wspierało, i że podstawą tą nie może być nic innego, jak tylko sam ów pierwszy wszechrzeczy początek, Bóg jako przyczyna przyczyn, cel celów, forma form i sprawca wszystkich sprawców. Zastanowiwszy się nad tym głęboko, pobożny wyznawca reguły Chrystusowej nie będzie mógł nie orzec, że najkonieczniejszy z wszystkiego, co konieczne, jest Bóg…” U.n,V19).

Jan Amos Komeński z Moraw (1592-1670), mędrzec, pedagog, encyklopedysta i reformator, całe życie poświęcił walce o naprawę spraw ludzkich i o uzdrowienie społeczeństwa Europy XVII wieku.

Propagował – nierzadko napotykając na mur niezrozumienia – idee pansofii, wiedzy wszechstronnej oraz powszechnej, w niej upatrując narzędzia harmonijnego rozwoju i odnowy moralnej człowieka; wypowiadał się w sposób bardzo nowy w kwestiach metod kształcenia oraz wychowywania dzieci i młodzieży, co z kolei przysporzyło mu sławy do tego stopnia, że o kontakty z nim zabiegał parlament angielski, kardynał Richelieu, dwór Karola Gustawa a także książę Rakoczy. Nie bez powodu jego życie zjednało mu przydomek Nauczyciela Narodów.

Z języka łacińskiego przełożyła Joanna Sachse.   źródło opisu: www.pracowniaborgis.pl źródło okładki: www.pracowniaborgis.pl