Jan Ciemnołoński – W 2 Korpusie to było czyli coś w rodzaju reportażu

Okresy przełomowych wydarzeń historycznych, wielkich napięć politycznych i społecznych mają także swą codzienność. Uciążliwa i monotonna, jest zaprzeczeniem dramatyzmu i emocji. Taką właśnie codzienność niecodziennych czasów ukazuje nam Jan Ciemnołoński w swoich wspomnieniach z lat 1942 – 1946, kiedy to z 2. Korpusem Polskim przewędrował Bliski Wschód i Włochy.

Autor, młody lekarz, przedstawia nam życie obozowe z jego trudami, uciążliwościami, konfliktami i niewyszukanymi rozrywkami czy zabawami. Czyni to wszystko żartobliwie, z humorem nie pozbawionym ironii i autoironii. (…) Czytelnik dowie się, jak żołnierz bytował na pustyni, w obcym i wrogim mu klimacie, jakie miał kontakty z miejscową ludnością, jakie poczynił obserwacje w wojsku angielskim, do którego organizacyjnie należał, itp. Ale dramaty historii wdzierają się czasem do tego obozowego, uregulowanego życia: wiadomość o śmierci generała Sikorskiego, o upadku Powstania. Narracja traci wtedy swój żartobliwy ton, swój pół ironiczny uśmiech. To trwa jednak krótko. Autor, jakby zawstydzony, że wypadł z narzuconej sobie roli, szybko wraca do lekkiego, półżartobliwego tonu i doprowadza swój reportaż do szczęśliwego zakończenia, jakim był – powrót do Kraju.   źródło opisu: Wydawnictwo Literackie, 1983 źródło okładki: Zdjęcie autorskie