Jan Goczoł – Z pogorzeliska

Wiersze tego zbioru są zapisami walki o oddech.
Poeta jest na nią narażony ze względu na swoje strony rodzinne – nieznany kraj, jak w literaturze polskiej jeszcze w latach międzywojennych nazwano Śląsk Opolski.
W gęstwinie bełkotu współczesnych stereotypów poznawczych wiersz staje się instynktownym przywarciem do ziemi, do sprawdzalnego. Każdy utwór pomieszczony w tym tomie niesie ślady bolesnego oczyszczenia.
Są tu przyjaciele, którzy przy domowym stole zasiedli wraz z cieniami nomadów, osadników i autochtonów, jest kobieta śpiewająca wnuczce kołysankę do snu, kolędowanie w Dąbrówce Łubniańskiej nad Drabiną Jakubową i Instancja Najwyższa – Stary Ślązak: niewidzialny, ale jest..   źródło opisu: Wydawnictwo PIW, 2011 źródło okładki: http://www.piw.pl/sklep/goczol-pogorzeliska-p-480.html