Jan Grzegorczyk – Pieśń słoneczna Róży Bluszcz

Jan Grzegorczyk przemierza świat i zbiera swoich bohaterów. Wszędzie po chaszczach, rozstajach dróg po całym świecie. Umierająca staruszka, skłócone rodzeństwo, listonosz, ksiądz-ludzie jakich znamy. I tacy też sami jesteśmy-dźwigający tajemnice, dotknięci samotnością, grzechem i cierpieniem.Ale wędrujący wśród świata Grzegorczyk pokazuje, że prócz ciemności są w nas iskierki światła. To dlatego w zwyczajnych historiach pojawiają się nagle Matka Teresa, Nepomucen, Faustyna, Weronika i Franciszek. Jesteśmy do nich bardziej podobni niż przypuszczamy. Grzegorczyk przymusza nas tym samym do wejścia na ucztę Królestwa i maszerując dalej, nuci swoją „Litanię do garbatych świętych”.