Janusz Szpotański – Cisi i gęgacze czyli bal u prezydenta

Inspiracją dla Janusza Szpotańskiego do napisania antygomułkowskiej szopki politycznej „Cisi i Gęgacze czyli bal u Prezydenta”, nazwanej przez autora dla większego efektu satyrycznego „operą w trzech aktach z uwerturą i finałem”, były zbliżające się obchody dwudziestolecia Polski Ludowej, które władza planowała hucznie świętować. Autor postanowił zorganizować dla grona znajomych własną akademię „ku czci” PRL, na którą napisał kilka wierszowaych tekstów. Pierwsza satyryczna akademia odbyła się oczywiście 22 lipca 1964 roku, a prezentowane na niej utwory stały się bardzo popularne. Znajomi zachęcali Szpotańskiego do dalszego pisania. „Cisi i Gęgacze” powstali w ciągu siedmiu dni. – W środowisku intelektualnym i literackim Warszawy cieszyła się ona niesłychanym powodzeniem, tak że byłem po prostu rozrywany: co chwila ktoś mnie zapraszał, żebym przyszedł i zaprezentował utwór (…) rzecz była już dość głośna, przynajmniej na tyle, że „Wiadomości” londyńskie doniosły, iż po Warszawie krąży szopka satyryczna nieznanego autora pt. „Cisi i Gęgacze”, która cieszy się olbrzymim powodzeniem.   źródło opisu: wiadomosc.wp.pl