Jarosław Wojtczak – Wojna paragwajska 1864-1870

O świcie 16 sierpnia Brazylijczycy uderzyli ponownie koło wioski Barrero Grande, na pokrytej czerwoną ziemią równinie zwanej Acosta Ñu, 40 km na północ od Piribebuy. Do walki przeciwko 20000 żołnierzy księcia d’Eu, w kilku rzędach okopów wykopanych naprędce w widłach strumieni Piribebuy i Yuguyry, stanęło tylko 4500 Paragwajczyków z 23 działami pod dowództwem gen. Caballero. Stanowili oni straż tylną i ostatni większy kontyngent odbudowanej poprzednio w Azcurra armii Lopeza. Cabellero miał tylko dwa bataliony weteranów i garstkę doświadczonych artylerzystów płk. Moreno, łącznie około 500 ludzi, resztę stanowiły nowe bataliony i pułki sformowane ze starców i młodziutkich, 12-, 13- i 14-letnich, a nawet młodszych chłopców ubranych w wojskowe mundurki, którym doklejano sztuczne wąsy, aby nieprzyjaciel nie zorientował się, że ma do czynienia z dziećmi.   źródło opisu: Bellona, 2011 źródło okładki: zdjęcie autorskie