Jean du Parc – Niebo nad moczarami. Tragedia

Kapitan Marco Fabiano, oficer policji z Nettuno, 6 lipca 1902 r. jest świadkiem śmierci dwunastoletniej dziewczynki, ofiary napaści zwyrodniałego mordercy. Młody sąsiad, Aleksander Serenelli, który od lat rozczytywał się w pornograficznych pismach, usiłował ją zgwałcić. Młodziutka Maria Goretti, dzielnie broniąc swej dziewczęcej godności, otrzymała czternaście ciosów nożem. Widok umierającej bohaterskiej dziewczynki wywarł na obojętnym religijnie i sceptycznie nastawionym do spraw wiary kapitanie Fabiano wstrząsające wrażenie. „Jeśli jest niebo, to dzisiaj widziałem jego odbicie” – powie do swego przyjaciela. Właśnie od kapitana prowadzącego śledztwo zbrodniarz dowie się o przebaczeniu Marii. Książka jest pasjonującym opisem duchowej odysei Aleksandra – od odrażającej zbrodni do szczerej pokuty i złożenia bardzo ważnego świadectwa.   źródło opisu: okładka