Jean Genet – Cud róży

Wzorcowy przykład literatury wyklętej. „Cud Róży” zahacza o autobiografię. Czyni wartością to, co powszechnie potępiane. Gloryfikuje zbrodnię i nikczemność.

Kolejna książka Geneta, którą zaczął pisać w więzieniu i którą skończył w 1946 roku. Znowu mocni, mroczni mężczyźni. Miłość do nich, psychiczna i fizyczna. Zdrada, kradzież, margines jako największa wartość.