Jean Verdon – Przyjemności średniowiecza

Ludzie średniowiecza istotnie bardzo różnili się od nas mentalnością i wrażliwością, nieprawdą jest, jakoby nie cenili sobie uroków życia. Pojęciu rozkoszy, przyjemności umieli jednak nadać nowy sens, odmienny od rzymskiej voluptas czy greckiej hedone, zgodny z duchem czasu i z chrześcijańskim systemem wartości. Właśnie „chrystianizacja świadomości i wyobraźni” miała – obok zmiany warunków życia i struktury społecznej – największy wpływ na kształtowanie się średniowiecznej etyki, a co za tym idzie – na takie a nie inne traktowanie pojęcia przyjemności.
Nietrudno dowieść, że miłość – także zmysłowa – zajmowała w tamtym świecie miejsce równie ważne jak w świecie dzisiejszym – choć oczywiście inne – a zachowane przepisy kulinarne średniowiecznych mistrzów kuchni świadczą o tym, że bynajmniej nie stroniono wówczas od rozkoszy stołu. Nie gardzono też wszelkiego rodzaju spirytualiami; zwłaszcza wino cieszyło się ogromnym wzięciem (w klasztorach dzienny przydział wina na osobę sięgał dwóch litrów!).