Jerzy Narbutt – Wyrzucony na brzeg życia. Wpomnienia

Jerzy Narbutt – publicysta, poeta. Urodził się 12 października 1925 r. w Warszawie. Pochodzi z rodziny ziemiańskiej, osiadłej na Kresach północno-wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Całe życie związany z Warszawą, gdzie przeżył Kampanię Wrześniową i okupację niemiecką włącznie z Powstaniem Warszawskim 1944 r. Po II wojnie światowej przez 6 lat urywał się ze względów politycznych, po czym został aresztowany i uwięziony. Po zmianach 1956 r. debiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” w roku następnym. Współpracownik prasy katolickiej – z wyjątkiem paxowskiej. Jako wolny słuchacz studiował estetykę na Wydziale Filozoficznym UW pod kierunkiem prof. Władysława Tatarkiewicza. Współpracownik prasy niezależnej drugiego obiegu, publikacje na łamach podziemnego „Zapisu”, „Spotkań”, „Opinii” i „Rzeczpospolitej”. Jest autorem słów pieśni „Solidarni”, która – z muzyką Stanisława Markowskiego – stała się oficjalnym hymnem „Solidarności”.   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras