Jerzy Pieczul – Pako i Chudzinka

Zbiór mini-próz Jerzego Pieczula to lektura ciekawa i interesująca jako dość rzadki w naszej literaturze współczesnej przykład sięgania do form krótkich, z pogranicza prozy poetyckiej i niewielkiego opowiadania, budowanego ze scenek, tzw życiowych. Autor siega do arsenału środków literatury małego realizmu, ale w sposób wyraźnie prześmiewczy, na tym jednakże nie poprzestając. Znacznie ważniejszy jest dla niego ironiczny, dziwaczny niekiedy, ale zawsze ostry i prawdziwy portret współczesnego drobnomieszczanina, jego zachowań, gestów, póz codziennych. I trzeba przyznać, ze to się Jerzemu Pieczulowi udaje. Ma on niezły słuch językowy, poczucie humoru, wyczucie dla sytuacyjnego dowcipu, wynikającego z najbanalniejszych życiowych sytuacji, w jakich tkwia po uszy jego bohaterowie.   źródło opisu: okładka