Jerzy Tchórzewski – Świadectwo oczu. Wspomnienia z lat 1946-1957

W Świadectwie oczu Jerzy Tchórzewski wspomina lata spędzone na Akademii Krakowskiej oraz pierwszy etap swojej twórczości do roku 1957. A działo się wtedy w kręgach ludzi sztuki bardzo wiele. Malując do szuflady surrealistyczne gwasze, usiłował przetrwać ciemny okres socrealizmu. Wsparciem dla młodego malarza w tych trudnych czasach były przyjaźnie artystyczne, m.in. z Kazimierzem Mikulskim i Tadeuszem Różewiczem, twórcza atmosfera Grupy Młodych Plastyków (późniejszej Grupy Krakowskiej), a także obecność Teresy – żony, miłości całego życia. Autor dzieli się z czytelnikiem wspomnieniem i anegdotą, obrazującą świetnie ówczesne środowiska artystyczne Krakowa i Warszawy.