Joanna Pollakówna – Glina i światło

Składające się na tę książkę eseje i szkice mówią o malarstwie, jego materii, myśli
zawartej w jego formie i ikonografii; o malarzach – od wieku XV po XX, którzy omawiane tu obrazy powoływali do życia. Dopełniając się wzajem, przynoszą pogłos niemilknącej rozmowy, jaką ponad wiekami i przestrzenią prowadzą między sobą artyści. Rozmowy, z której wysnuwa się ciągłość europejskiej kultury.

Autorka, poetka i historyk sztuki, poprzez rozważanie malarstwa dotyka też spraw ludzkiej egzystencji, takich jak wiara, starość i talent.   źródło opisu: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999 źródło okładki: zdjęcie autorskie