Józef Krzyżanowski – Kiedy mię Wenus pali. Staropolskie wiersze swawolne, wszeteczne i niezawstydne

Kiedy mię Wenus pali. Staropolskie wiersze swawolne, wszeteczne i niezawstydne to wybór erotyków, polskiej poezji miłosnej i innych tekstów staropolskich, często pikantnych lub wręcz nieprzyzwoitych i dosadnych, który radykalnie dowodzi, iż „Polacy nie gęsi” i kochać umieli. Potrafili kochać i czuć pożądanie, ale przede wszystkim potrafili o tym wspaniale pisać — wzniośle o miłości duchowej, frywolnie, czasem dosadnie, wręcz wulgarnie, o miłości cielesnej i chuci — wierszem i prozą.   źródło opisu: Glob, 1989 źródło okładki: zdjęcie autorskie