Kaarlo Kurko – Cud nad Wisłą. Wspomnienie fińskiego uczestnika wojny polsko-rosyjskiej w roku 1920

Na frontach w Estonii i na Łotwie walczyło wielu fińskich ochotników, którzy wyruszyli, by pomóc w potrzebie bratniemu narodowi, a później jeszcze Łotyszom w obronie przed wspólnym nieprzyjacielem. Wolontariusze żywili chęć zbrojnej walki z odwiecznym wrogiem wszędzie, gdzie tylko mogli go spotkać. Tak więc nie było w tym nic dziwnego, że gdy Estonia i Łotwa zakończyły działania wojenne przeciw Rosji na początku 1920 roku, wielu Finów postanowiło w szeregach armii polskiej kontynuować walkę, której zdążyli już posmakować.
Z Polski dochodziły niezwykłe wiadomości. Dowiedzieliśmy się o planowanej przez marszałka Piłsudskiego razem z wojskami ukraińskimi wielkiej ofensywie na Rosję. Oznaczałoby to dla przeciwnika miażdżący cios i gdyby plan się powiódł, wschodni olbrzym zostałby znacznie osłabiony, a wówczas na długo z pewnością zostawiłby w spokoju uwolnione spod jarzma nowe państwa. Któż nie chciałby uczestniczyć w takiej historycznej wyprawie wojennej, jeśli tylko nadarzyła się okazja?