Kasper Twardowski – Pochodnia miłości Bożej z piącią strzał ognistych

Do końca życia pozostał poeta wierny wyznaniu katolickiemu i sprawom duchowym poświęcił większość swych kolejnych dzieł. Najważniejszym utworem w dorobku dojrzałego Twardowskiego jest Pochodnia Miłości Bożej z piącią strzał ognistych (1628), kolejny poemat alegoryczny o tematyce religijnej. W dojrzałych (a więc stworzonych po przełomie wewnętrznym) utworach Twardowski ukazuje i propaguje żarliwa religijność. Wpisuje się tym samym do istotnego nurtu literatury XVI i XVII wieku uogólniająco nazywanego „poezją metafizyczną”. Twórczość Twardowskiego wyrasta z estetyki kontrreformacyjnej, szczególnie istotne są wobec niej konteksty sztuki (literatury oraz sztuk plastycznych) jezuickiej i z Societas Iesu powiązanej. Neutralny w kwestii polemik religijnych propaguje poeta katolicyzm jako drogę do zbawienia z pominięciem kontekstu typowej dla epoki konfrontacji z protestantyzmem. Nie jest więc Twardowski poetą kontrreformacyjnym, a bardziej wyrosłym z estetyki kontrreformacji.   źródło opisu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasper_Twardowski źródło okładki: http://www.atticus.pl/index.php?pag=poz&id=61267