Katarzyna Świdrak – 13 wspomnień ze stanu wojennego

Stan wojenny bez patosu i bohaterstwa… 13 osobistych relacji z internowania – opowieści zwykłych ludzi, którzy musieli się odnaleźć w rzeczywistości pełnej sprzeczności, absurdów i niełatwych wyborów. Ocalili godność i przetrwali trudną codzienność dzięki poczuciu humoru, nadzwyczajnej pomysłowości i zdystansowaniu do realiów, w których przyszło im żyć.

Funkcjonariusz oniemiał. Po chwili odpowiedział: „Zwariował człowiek! To my was zamykamy, bo wy niebezpieczni jesteście, a ty chcesz młotek?”. Wytłumaczyłem mu, że pozabijać to ja chcę okna, bo nam śnieg do środka leci.
Fryzjer był tylko jeden… Jak mu się paczki papierosów nie dało, to albo zaciął, albo człowiek wyszedł jak od rzeźnika. Nigdy nie było wiadomo, co mu może odbić. Dlatego każdy, kto nie miał papierosów, starał się jak najdłużej nosić brodę, żeby tego „rzeźnika” omijać.
„Internowałem przeciwnika systemu. Chodzi, podburza, przeszkadza, nic nie robi, utrudnia, namawia nas do niepokojów społecznych. W tych warunkach my nie możemy wytrzymać.” Skoro strażnik się domagał, Bukowski pokazał mu nowego internowanego, przeciwnika systemu. Mysz siedziała skulona, cichutka.

(Z tekstu)   źródło opisu: http://ksiegarnia.pwn.pl/produkt/107940/13-wspomni…(?) źródło okładki: http://ksiegarnia.pwn.pl/produkt/107940/13-wspomni…»