Krystyna Rajtar – Wiersze zebrane

W wydawnictwie „Wiersze zebrane” znajduje się antologia 20 utworów Autorki napisanych na przestrzeni kilkunastu lat. Poruszają wiele tematów – jak sama oceniła w roku 1997 – „są smutne i wesołe, jak życie”. Całość tomiku zilustrowały prace wykonane przez uczniów Zespołu Szkół Plastycznych im. Stanisława Wyspiańskiego w Jarosławiu.

Oto jeden z wierszy Krystyny Rajtar:

Nasze dzieci
Nasze dzieci są przede wszystkim kochane,
nasze dzieci są przede wszystkim radością,
nasze dzieci są zawsze
i będą
największą,
nieustanną miłością.

Cóż z tego, że często
mówić nie potrafią,
cóż z tego, że nieraz
chodzić nie potrafią,
cóż z tego, że
nie wszystko rozumieją.

One są tylko nasze,
jedyne i niepowtarzalne.
Dzieci nie spełnionych nadziei?
Nie!
One nie znają bólu niespełnienia,
są jakie są,
„inne” tylko dla innych.

Nie jestem profesjonalistką – piszę tylko okazjonalnie. Wiersze te zebrałam z wydawanego sporadycznie przez Zarząd Koła biuletynu „W stronę słońca”. Są smutne i wesołe, jak życie.
Mówią jasnym, prostym językiem o tym jakie są te nasze dzieci w życiu codziennym, w domu, ośrodku, jak przeżywają smutki, radości, co przeżywają ich rodzice. Nie można traktować dzieci, młodzieży czy osób dorosłych z upośledzeniem umysłowym jako „całkiem innych niż my” – tylko wtedy zobaczymy w nich jednostki ludzkie z ich indywidualnymi poglądami, dążeniami i problemami.
Krystyna Rajtar, Jarosław 1997   źródło opisu: http://jaroslaw.psouu.org.pl/%E2%80%9Ewiersze-zebr…(?)