Krzysztof Błażyca – Tego drzewa nie zetniesz

Kilkanaście opowieści o zwykłych miejscach i niezwykłych ludziach

Ciarki przechodzą. Śmierć jak splunięcie, kanibalizm i wojna religii, Jezus o kulach i kapitalni faceci zwani misjonarzami, terroryści i seks, politycy, zbrodniarze i polscy Sybiracy. Tygiel, który wrze i wybucha. Kto nie zaplanował bezsennej nocy nie powinien otwierać tej książki.

Tadeusz Biedzki, Sen pod baobabem, Dziesięć bram świata

Krzysiek pokazuje nam Afrykę jak dzikie zwierzę, które pokochane da się oswoić. Jest przybyszem z wielkich przestrzeni. Wie, jak sprawić, byśmy podeszli do Afryki jak najbliżej i chłonęli ją wszystkimi zmysłami.

Barbara Gruszka-Zych, Gość Niedzielny

Teraz i my możemy znaleźć się pod świętym drzewem Kikujów; bać się panicznie dżu dżu, odwiedzić społeczność Wazanaki i poczuć zapach gotowanych bananów matoke. Pasja Krzysztofa w docieraniu do miejsc leżących daleko od utartych szlaków sprawia, że podążając tropem jego opowieści o Afryce poznajemy jej bardzo osobiste: raz piękne, a raz przygnębiające oblicze.

Beata Tomanek, Radio Katowice

Kris z pasją dotyka historii naszego kraju. Thank you Kris for your good and inspiring work.

Virginia Wangui Kabugu, Catholic Mirror Kenya

Polak w Afryce, krainie odległej i obcej, ma dwa wyjścia: może wracać do domu lub przyjrzeć się, wsłuchać i spróbować zrozumieć. Krzysiek wybrał to drugie rozwiązanie. Gorąco polecam!

Łukasz Wierzbcki, Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd

Błażyca przemierza kraje strefy równikowej „po coś”, wnika w problemy polityczne i społeczne, stara się dociec sytuacji swoich rozmówców. Nade wszystko jednak pragnie pomagać. Oto powód jego obecności w krajobrazie.

Marek Rapnicki, Almanach Prowincjonalny

Amos zdaje relacje o wyganianiu demonów w Bukalango, o ludziach wymiotujących gwoździami i tych, co syczą jak węże wijąc się po ziemi. Wspomina też o drzewie, które, jak kobieta, przechodzi swe okresy, a na jego gałęziach czarownicy zawiązują kolorowe szmaty.

Rebelia rozpoczęła się wśród Kikujów. Liderem był Wayiaki. Przysiędze lojalności towarzyszyło picie krwi i spożywanie wnętrzności kozła. Zjadano też ziemię, mówiąc „to jest moja ziemia której będę bronić”.

Jeremiah Kinuthia Mahugu, były bojownik mau-mau

Dziewczynka mówiła, że to babcia przychodzi w nocy i zabiera ją, by kopać grób. Zgodziłem się spędzić noc w ich domu. Wyczuwałem lęk. Nagle, w czasie snu, ciało dziewczynki całkowicie zesztywniało.

Bernhard Udelhofen, misjonarz z Lusaki

Żeby przeżyć, uprawiałam seks za pieniądze. Kiedyś sprzedałam się za karton mleka.

Judy, dziewczyna z ulicy   źródło opisu: http://ksiegarnia.bernardinum.com.pl/pl/p/Tego-drzewa-nie-zetniesz/847 źródło okładki: http://ksiegarnia.bernardinum.com.pl/pl/p/Tego-drzewa-nie-zetniesz/847