Krzysztof Kamil Baczyński – Poezje

…nie płacz tych umarłych
przedwcześnie —
Jak rozpostarta chorągiew podziemna
mowa ich w czas nasz – rzuca
krwawe freski – –
Tak życie tracąc – stali się współcześni.
(Z. Jerzyna, ,,1944. Pamięci Krzysztofa Baczyńskiego”)

(…)

Umarli – jak wiadomo – pozostają młodzi. Baczyński nie chciał być tylko poetą ani tylko żołnierzem. Pozostał więc w pamięci swoich rodaków symbolem czegoś wzniosłego – jak poezja, i czegoś pięknego – jak młodość.

Sądzę, że to właśnie chciał powiedzieć Zbigniew Jerzyna w strofie przyjętej za motto niniejszego wspomnienia.   źródło opisu: posłowie Anieli Kmity-Piorunowej źródło okładki: zdjęcie autorskie