Krzysztof Varga – Karolina

Bohater powieści, melancholijny wiecznie spóźniony flaneur, szuka w pamięci, w wyobraźni, wszędzie wokół siebie, pewnej kobiety o imieniu Karolina. Czasem śmieszny i sentymentalny, niekiedy autoironiczny, poszukuje jednak samego siebie, medytując nad własnym życiem, analizując własne doznania. Karolina jest zatem nie tylko fantomem, zapamiętanym cieniem, ale i… pretekstem do opowieści zabawką bohatera, którą w końcu porzuci. Zrobi to z wdziękiem i czułością, zarazem żegnając cząstkę samego siebie.   źródło opisu: http://czarne.com.pl/ źródło okładki: http://czarne.com.pl/