Lech Giemza – Pisarze wobec futbolu. Negacje, irytacje, fascynacje

Przekornie można by stwierdzić, że jedyne co łączy literaturę i piłkę nożną, to „kryzys reprezentacji”. Przyznajmy jednak: trudno się spodziewać, by ten kalambur trafił w poczucie humoru szerszych rzesz czytelników, a zwłaszcza czytelników kibicujących. Wprawdzie o niedomaganiach naszej drużyny narodowej wie już chyba każdy, a utyskiwanie na jej poziom stało się częścią codziennej retoryki, ale o kryzysie przedstawiania w literaturze wiedzą tylko wtajemniczeni. Cóż, literatura coraz bardziej przypomina „grę szklanych paciorków”, a uwagę tłumów przyciągają herosistadionów, nie zaś zakurzone pułki bibliotek. […]Lech Giemza, fragm. wstępu   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras