Łukasz Wojtkowski – Kultura masowa a marketing polityczny

„Kultura masowa a marketing polityczny” to interesująca pozycja prezentująca zależności pomiędzy tymi dziedzinami na przykładzie kampanii prezydenckich w USA w 2004 i 2004 roku. Poza pierwszym, mocno teoretycznym, rozdziałem cała książka jest napisana w sposób bardzo przystępny i może być znakomitym przewodnikiem po głównych elementach procesu wyłaniania amerykańskiego prezydenta. Autor trafnie wskazuje na bardzo istotne dla nowoczesnej polityki trendy, omawiając jej coraz większą symbiozę z kulturą masową.

Notatki z lektury

Mediatyzacja

zjawisko opisujące wkraczanie polityki na obszar kultury masowej i popularnej, czy wzajemne przenikanie się systemów medialnych, kulturowych i politycznych,

systemy medialne górują nad systemem politycznym, uzależniając aktorów politycznych od medialnego funkcjonowania – politycy stając pod presją obecności w mediach dostosowują się do narzucanych przez nie reguł,

Marketing polityczny i kultura masowa

kultura masowa stanowi pas transmisyjny pomiędzy politykami a społeczeństwem,

twórcy kultury masowej uczestniczą w marketingu wyborczym.

kultura masowa może być narzędziem manipulacji, szczególnie młodych wyborców.

obopólne korzyści – politycy zyskują lepsze dotarcie do wyborców, artyści zwiększają swoją popularność i podkreślają swoje znaczenie.

ELEMENTY KULTURY MASOWEJ A POLITYKA

Plakaty wyborcze

personalne – prezentujące kandydata,

tematyczne – odnoszące się do kwestii programowych.

Radio

wywiady wyborcze,

audycje polityczne,

miejsce emisji reklam politycznych.

Muzyka

element pozytywnej kampanii – ścieżka dźwiękowa klipów wyborczych, temat muzyczny kampanii,

element kampanii negatywnej – zniechęcanie przez muzyków konkurenta lub reprezentowanej przez niego idei poprzez np. publiczne deklaracje niechęci, teksty piosenek, przemowy na koncertach.

poparcie udzielane przez muzyków kandydatowi.

Kino

filmy dokumentalne – kino zaangażowane np. krytyka administracji Busha w filmach Michaela Moore’a.

filmy o politykach – rzadko stosowane ze względu na długość filmu, chociaż zdarzają się takie produkcje np. Bill Clinton – „The man from Hope” z 1992.

Telewizja

telewizja sprawozdawcą i kreatorem rzeczywistości politycznej,

istotna rola telewizyjnych debat prezydenckich,

reklama polityczna – spoty wyborcze.

Internet

dwukierunkowość wymiany informacji,

efektywność cenowa,

wysoka multimedialność.

KAMPANIA W 2004

Debaty prezydenckie

3 debaty kandydatów na prezydenta – najważniejsza jest pierwsza debata, później wyborcy nie oglądają uważnie,

1 debata kandydatów na wiceprezydentów,

podczas kampanii reelekcyjnej debaty są korzystniejsze dla osoby ubiegającej się o wybór, niż dla urzędującego prezydenta, bo mają mniej do stracenia i mogą atakować prezydenta za niepowodzenia kadencji.

Muzycy w kampanii 2004

muzycy i twórcy kultury masowej występują podczas konwencji i spotkań wyborczych,

twórcy kultury masowej pomagają politykom w tworzeniu klipów wyborczych,

muzycy deklarują sprzeciw wobec urzędującej administracji.

NGO w kampanii 2004

Rock the Vote – organizacja broniąca artystów rockowych przed atakami Republikanów, zachęcająca młodzież do partycypacji poprzez akcje kulturalne i rozrywkowe – aktywna na początku lat 90-tych i w pierwszej dekadzie XXI wieku,

Billionaries for Bush – tworzyła prześmiewcze kampanie spotów w Internecie, organizowała uliczne happeningi przeciwko administracji Busha, która zdaniem członków BfB działała w interesie bogaczy,

NY America – wzmożona kampania antyprezydencka podczas konwencji Republikanów w Nowym Jorku. Zorganizowała festiwal sztuki i cykl debat politycznych,

National Hip-hop Political Convention, Punkvoter – organizacje muzyków, zespołów i wytwórni przeciwko polityce Busha,

The Backbone Campaign – organizacja zabiegająca o dobre imię Demokratów, zorganizowała uliczny marsz poparcia dla Kerry’ego w Bostonie podczas Konwencji Demokratów, wręczyła podczas prawyborów nagrodę za szerzenie demokracji jednemu z kandydatów.

INNE

Konwencje wyborcze

trwają kilka dni,

są wyreżyserowane, z pokazami multimedialnymi i oprawą audiowizualną,

główny punkt programu to wystąpienie kandydata na prezydenta,

wystąpienia wspierających polityków i artystów.

Rola reklamy politycznej

kreacja wizerunku polityka,

utrwalanie wizerunku polityka,

tworzenie negatywnego wizerunku przeciwnika,

przedstawianie i wyjaśnianie programu wyborczego,

zdobywanie funduszy na kampanię.

Koncepcja racjonalnego wyborcy S.L. Popkina (reasoning voter)

Wyborca racjonalny postrzega rzeczywistość za pomocą:

skryptu – scenariusz, przybliżony opis, uproszczenie rzeczywistości,

skrótów – np. wnioskowanie o poglądach kandydata na podstawie jego przeszłości.

„Trzecia partia w USA”

Nie odgrywa dużego znaczenia, ale może odbierać istotne kilka procent j   źródło opisu: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010 źródło okładki: http://www.marszalek.com.pl/