Maciej Chmieliński – Max Stirner. Jednostka, Społeczeństwo, Państwo

Max Stirner jest postacią legendarną, lecz jego filozofia – bardzo często symplifikowana i niesłusznie sprowadzana do najbardziej prymitywnej postaci hedonizmu – jest słabo znana. Jedynie – model jednostki obecny w głównym dziele Stirnera – jest powszechnie postrzegany jako sztandarowy przykład projektu istoty społecznie niezakorzenionej lub też radykalnie wykorzenionej z wszelkiej wspólnoty wartości. Sprzyja temu nihilistyczna retoryka samego Stirnera, której sztandarowym przykładem może być motto jego głównego dzieła pt. „Jedyny i jego własnośc”. Brzmi ono: „Ich hab’ mein Sach auf Nichts gestellt”, co tłumaczy się: „ufundowałem swoją sprawę na nicości”. Ponieważ fundamentem koncepcji Stirnera jest jednostka, przy literalnej interpretacji tego hasła otrzymujemy „klasycznie” nihilistyczne założenie, zgodnie z którym „ja” jest „nicością”, a projekt Stirnera projektem podmiotu całkowicie pozbawionego jakiejkolwiek stałej i ogólnej treści. Czy jednak „Jedyny” Stirnera rzeczywiście stanowi podmiot całkowicie pozbawiony esencji i asubstancjalny   źródło opisu: Księgarnia Akademicka 2006 źródło okładki: Księgarnia Akademicka 2006