Magdalena Lachman – Gry z „tandetą” w prozie polskiej po 1989 roku

Książka ta jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaki jest stosunek polskiej prozy po 1989 roku do kultury masowej i zjawisk z nią kojarzonych (takich jak tandeta, kicz, banał, stereotyp, camp czy trywializacja). Materiał badawczy stanowi w dużej mierze produkcja pisarska wywodząca się z inicjatyw kontrkulturowych, a także twórczość respektująca podobne założenia i odwołująca się do analogicznych zjawisk estetycznych. Przedmiotem tej pracy są zjawiska z pogranicza historii i socjologii literatury oraz badań nad życiem literackim. Skupiając się na rekonstrukcji świadomości literackiej lat 90., autorka dostrzega w analizowanych utworach kontynuację głębszych procesów i uwarunkowań artystycznych typowych dla minionego stulecia i wskazuje, że zagadnienia kluczowe dla wczesnej fazy polskiego modernizmu znalazły swe dopełnienie u schyłku XX wieku.   źródło opisu: okładka źródło okładki: http://www.universitas.com.pl/