Małgorzata Holender – Klinika lalek

To jest baśń psychoanalityczna. Rdzeń jej narracji tkwi w „Grzebaniu w tym, co już dawno zostało zakopane”. Figury matki, ojca, brata, potem zaś kochanki i kochanka, wreszcie rozmaite upostaciowania narratorki-oto symboliczne środowisko, w którym toczy się akcja snu życia, snu okrutnego i upokarzającego, przetykanego marzeniami o samobójstwie.