Marcin Pałasz – Opowieści z Krainy Potworów

– To mi przypomina, jak moją ciotkę zaczął kiedyś prześladować wąż do podlewania ogródka – powiedział Albert jakby do siebie. – Pewnego razu zaczął za nią chodzić, a potem siadał i tylko na nią patrzył, nic przy tym nie mówiąc. Ciotka nie bardzo wiedziała, o co mu chodzi, i czuła się trochę nieswojo, ale udawała, że nie zwraca na niego uwagi, aż pewnego razu obudziła się cała owinięta tym wężem.
– I co? – spytał Bartek z zaciekawieniem.
– I nic. Leżała tak całe trzy dni, aż wreszcie w jakiś sposób udało jej się uśpić jego czujność i uciec. Gonił ją przez pół miasta, aż w końcu zaplątał się w jakieś ogrodzenie, przez które jej udało się przeleźć. Potem już nigdy nie podlewała ogródka. Bała się nawet konewki…
– Masz bardzo ciekawą rodzinę – powiedział Euzebiusz z ogromnym podziwem, zaś Bartek głęboko się zamyślił.   źródło opisu: Nasza Księgarnia, 2004 źródło okładki: zdjęcie autorskie