Marek Oramus – Arsenał

„Arsenał”, chronologicznie druga powieść Oramusa,wymyka się próbom jednoznacznej interpretacji. Można uznać, że partie realistyczne przeplatają się z halucynacjami bohatera – albo iż cała akcja rozgrywa się poza sferą realności, w scenerii światów wykreowanych przez Arsenał, międzygwiezdną sondę obdarzoną inteligencją.

„Arsenał” traktuje również o upadku etyki w środowiskach naukowych. Źle dobrani, kiepsko przygotowani astronauci o ubogich osobowościach odbywają lot do wielkich planet, który ma stać się dla nich kolejnym szczeblem do kariery i rozgłosu. Podczas rutynowej wyprawy natrafiają na fenomen, który ich przerasta – i ponoszą spektakularną klęskę.

„Arsenał” bywa porównywany do „Ubika” Dicka i „Solaris” Lema. Jak w „Ubiku”, tak i tu iluzja wytworzona przez omnipotencjalny obcy intelekt przelewa się do realnego świata. Jak w „Solaris”, bohater stając do nierównych zmagań doznaje wstrząsającej przemiany duchowej, która prowadzi go prawie na skraj unicestwienia.

„Arsenał”, wydany w 1985 roku, był jedną z nielicznych powieści SF, w które ingerowała cenzura. Obecne wydanie zostało poprawione i uzupełnione.   źródło opisu: Solaris, 2000 źródło okładki: Zdjęcie autorskie