Marek Szulakiewicz – Poszukiwania metaficzyczne

Konstrukcje wirtualne stworzone ze znaków, obrazów i iluzji nie
wystarczają współczesnemu człowiekowi. Wszystko to nie jest w stanie
zastąpić rzeczywistości. Uznawanie „świata i życia na niby” zakreśla
pewną granicę, poza którą pozostaje prawdziwy świat i prawdziwe życie.
Granicą tą jest ból i cierpienie, uczucie głębokiej samotności człowieka
wśród tego wszystkiego, co się dzisiaj nazywa światem i nosi charakter
językowo-metaforyczny. Są one zawsze „naprawdę”, a nie „na niby”, i
trwale dręczą serce i rozum człowieka, stając się jeszcze bardziej
odczuwalne w świecie pozorów i w „życiu tylko dla życia”. Postulowana
przez filozofów postmodernistycznych destabilizacja rozbija się zawsze o
konkretny i prawdziwy ból, cierpienie, zagubienie człowieka i brak
nadziei. Jeśli to wszystko już wiemy i głęboko doświadczamy kryzysu
sensu istnienia, wynikającego z odrzucenia metafizyki i z kapitulacji
kultury przed tymi najważniejszymi pytaniami, jeśli odczuwamy też
niebezpieczeństwa fragmentacji rzeczywistości, to odrodzenie myślenia
metafizycznego staje się potrzebą naszego świata. Człowiek sam sobie nie
wystarcza, kultura zaś, która łudzi się tą samowystarczalnością, gubi
sens swego istnienia. Człowiek nie może również w nieskończoność
wycofywać się ze świata, lecz musi świat ten włączyć w jakiś sensowny
porządek. Wszystkie te potrzeby prowadzą do poszukiwań metafizyki.
Najpierw jednak, przed poszukiwaniem metafizyki, są metafizyczne
poszukiwania, których zadaniem jest przypomnienie najważniejszych pytań
i powolne oswajanie z nimi na nowo człowieka.
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras