Maria Sten – Teatr — którego nie było: szkice o teatrze náhuatl

Zbiór esejów Marii Sten można zatytułować „Teatr náhuatl — którego nie było”. Lub znacznie rozszerzyć pojęcie teatru, aby pomieściła się w nim prehiszpańska uroczystość obrzędowa. Związana wyłącznie z religią, rytuałem, kultem bogów, nie mająca nic wspólnego ze spektaklem służącym ku uciesze czy nauce widzów.
Napotkamy również stwierdzenie, iż teatru wśród Indian w ogóle nie było, „albowiem teatr, według słów M. Cuevasa, nie jest sztuką ludzi smutnych”. Pamiętając o europejskiej perspektywie, możemy jednak okrutne często widowisko, podczas którego składa się bogom w ofierze człowieka, nazwać wielkim teatrem — misterium życia i śmierci.
(Tekst z obwoluty).