Marian Lech – Gen. Antoni Madaliński 1739-1805

…brygadier machinalnie otarł pot z czoła, podszedł do okna i otworzył je szeroko. Do przegrzanej zadymionej izby wtargnęło zimne, świeże powietrze… Sygnał trąbki przebrzmiał po ogrodach: to Piotrowski ruszał swój szwadron z kwater, obsadzał strażami miasteczko, wyloty ulic na gościńce – do Warszawy, do Płocka. Do Białegostoku i ku Wilnu wysyłał patrole. Aż tu słuchać było głosy komendy, rżenie koni, Madaliński poczuł, że nie wytrzyma dłużej w biernym oczekiwaniu, bezczynnie wśród tej krzątaniny. Wyszedł z izby…   źródło opisu: okładka książki źródło okładki: http://www.estudiante.pl/sklep/general-antoni-mada…»