Marianna Bocian – Proste nieskończone

M. Bocian studiowała filozofię, nic więc dziwnego, że w jej poezji pojawiają się treści filozoficzne. Autorka kojarzy je najczęściej z metafizyczną refleksją, wpisując w nią echa mistycznych przeżyć. To wszystko, wraz z niełatwą, pełną ekspresji formą poezji konkretnej, czyni z jej utworów lekturę trudną. W wierszach Marianny Bocian dostrzega się też patos i żar publicystycznej rozprawy. „Nie wiem czy my nie jesteśmy tylko samotnymi wędrowcami/Jednego w milionach/czy głosem świata mówiącego krwią której treści płyną/cieniem w języku” – czytamy w tytułowym utworze – „proste nieskończone”.   źródło opisu: www.literatura.net.pl źródło okładki: zdjęcie autorskie