Marisa Madieri – Wodna zieleń

Książka Marisy Madieri jest wspomnieniową prozą w formie dziennika spisywanego między listopadem 1981 a listopadem 1984 r. Powieścią bez fikcji, zbudowaną z postaci i miejsc, które dla autorki i bohaterki w jednej osobie były ważne w okresie dzieciństwa i dojrzewania w tym dziwnym i rzadko opisywanym miejscu, jakim było i jest miasto dwojga imion Fiume i Rijeka. W czasie, kiedy na dorastaniu Marisy nakładała się historia – wojna na samej granicy dwóch światów, powojenne przejście dawnych ziem włoskich do Jugosławii i jej przesiedlenie do Triestu, miejsca, gdzie zaczęła się później wspólna historia Marisy i Claudia i gdzie trwała do 1996 r., do jej śmierci.

Jest książka Marisy Madieri lirycznym rewersem prozy Magrisa, jedwabną podszewką świata, w którym trwają jego bohaterowie. Bohaterowie powieści Magrisa i postaci jego książek eseistycznych poddawani są szaleńczej potrzebie wyrywania się z miejsca w którym się urodzili i z czasu, który przeżywają. Szukają jakiegoś „dalej” i „kiedyś”, by powrócić okaleczeni do „tu” i do „teraz”, gdzie często czeka ich zapomnienie, ale i sama pełnia doznawania – patrzenie, słuchanie, trwanie.

Marisa pozwala teraźniejszości przepływać przez siebie, pozostawiając sobie zadanie zszywania przeszłości z obecnością, pięknym precyzyjnym wspominaniem. Rozumiejąc, że naszym życiem są ci, którzy byli na naszej drodze i kochali nas, „będąc blisko i wspierając nas po bratersku”.   źródło opisu: Wydawnictwo Czytelnik, 2004 źródło okładki: http://www.czytelnik.pl/