Michael H. Kater – Dzieci Hitlera. Hitlerjugend

Hitlerjugend, w której otwarcie wyznawano darwinowską zasadę wyższości
najsilniejszych, zachęcała do indywidualnego oraz zbiorowego sadyzmu,
fizycznych i psychicznych tortur oraz wszelkich form znęcania się nad
rówieśnikiem przez grupę. Przeprowadzano obowiązkowe testy na odwagę,
które polegały m.in. na skakaniu z wysokości pięciu metrów do wody – bez
względu na umiejętności pływackie – wspinaczce po stromych ścianach
skalnych bez odpowiedniego zabezpieczenia oraz wykonywaniu niekończących
się serii przysiadów.

Rekrutacja dzieci w szeregi przesiąkniętych ideologią organizacji
politycznych przyjęła najjaskrawszą formę w Hitlerjugend, która powstała
w 1933 r., tuż po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów. Książka
opisuje nazistowskie metody indoktrynowania młodego pokolenia Niemców i
manipulowania nimi przez państwo totalitarne. Prezentuje też sylwetki
chłopców i dziewcząt, którzy się opierali tym zabiegom. Autor opisuje,
jak Hitlerjugend wstrząsała podstawami tradycyjnej moralności,
równocześnie utrzymując, że stoi na ich straży, oraz jak wyglądały
odważne – lecz skazane na niepowodzenie – próby sprzeciwu. Stanowi
również refleksję na temat problemów związanych z przejściem członków
pokolenia poddanego indoktrynacji na stronę wartości demokratycznych.
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras