Michał Stasiakiewicz – Test Rorschacha

Gdy w 1921 r. ukazała się monografia napisana przez młodego szwajcarskiego psychiatrę Hermanna Rorschacha (1884-1922),pt. „Psychodiagnostic” poświęcona walorom diagnostycznym testu złożonego z 10 tablic prezentujących symetryczne i nieco rozmyte plamy atramentowe nikt zapewne nie przypuszczał, że ten test stanie się po latach najczęściej stosowanym testem w światowej diagnostyce psychologicznej i psychiatrycznej. Doczekał się też opracowania wielu systemów interpretacyjnych, z których najważniejsze zostały przygotowane przez Bruno Klopfera, Zygmunta Piotrowskiego (w młodości asystenta Uniwersytetu Poznańskiego), Samuela J. Becka, Davida Rapaporta i Roya Schafera. W Polsce popularne były dwa systemy: Klopfera i Piotrowskiego. Istotnym przełomem w pracach nad doskonaleniem tej metody diagnostycznej stały się prace psychologa amerykańskiego Johna Exnera nad tzw. „Systemem Całościowym” stosowania i interpretacji wyników testu. Jest on najbardziej złożonym, zobiektywizowanym i ugruntowanym empirycznie sposobem stosowania testu Rorschacha. Prezentowana polskim psychologom monografia testu Rorschacha skupia się przede wszystkim na przedstawieniu „Systemu Całościowego” J. Exnera.   źródło opisu: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2004 źródło okładki: zdjęcie autorskie