Michel Zevaco – Błazen królewski

Michel Zevaco (1860-1918) uważany jest za spadkobiercę Dumas’a. Niemal wszystkie jego powieści „płaszcza i szpady” zyskały olbrzymią poczytność, co sprawiło, iż Zevaco otrzymywał największe podówczas honorarium – jednego franka za wiersz. Akcję swoich utworów umieszczał w okresie panowania ostatnich królów z dynastii Valois i pierwszych Burbonów. Na szerokim tle stosunków społecznych Zevaco ukazuje losy bohaterów uwikłanych w różnorakie intrygi, zdrady, zemsty, pojedynki.
Akcja „Błazna królewskiego” rozgrywa się w atmosferze dworskich intryg i waśni religijnych w epoce Franciszka I. Na kanwie tych zdarzeń osnuta została historia miłości króla do wychowanicy błazna – Hiletki. Jakby mało było przeszkód związanych z racją stanu, okazuje się jeszcze, że dziewczyna to być może monarsza córka z nieprawego łoża. Jak autor rozwiąze przeszkody, które zręcznie sam spiętrzył? Na pewno tak, aby poruszyć i zaskoczyć czytelnika.