Miguel Ángel Asturias – Bolesny piątek

Miguel Ángel Asturias jest znany szerokiej opinii jako pisarz indianistyczny. Przyczyniły się do tego książki takie, jak „Ludzie z kukurydzy”, „Zielony papież” czy znane z polskich przekładów „Niejaka Malutka” i „Legendy gwatemalskie”, które przyniosły Asturiasowi sławę, ale też zadecydowały o zbyt jednostronnym spojrzeniu na jego pisarstwo. Nawet w motywacji przyznanej mu Nagrody Nobla w 1967 r. podkreślono, że jest ono „zakorzenione w charakterze narodowym i indiańskich tradycjach”.

Asturias nigdy nie czuł się dobrze w skórze pisarza indianistycznego. Może właśnie dlatego w ostatnim okresie swojej twórczości, w napisanym blisko 50 lat po opisywanych wydarzeniach „Bolesnym piątku” (1972), pisarz starał się nieco zuniwersalizować podejmowaną problematykę. „Bolesny piątek” jest w dużym stopniu uzupełnieniem powieści o dyktaturze, jaką jest „Pan prezydent”, najbardziej znana z książek Asturiasa. Jeśli jednak w „Panu prezydencie” autor śledzi, jak złowrogi może być wpływ skorumpowanej władzy na skorumpowane społeczeństwo, to „Bolesny piątek” opowiada nam o korupcji młodzieńczego idealizmu przez samo to społeczeństwo.