Mircea Eliade – Kosmologia i alchemia babilońska

Zajmując się „naukami przyrodniczymi” w formach wypracowanych przez stare kultury mezopotamskie, musimy ciągle mieć w pamięci ich pojmowanie świata, kosmologię. W przeciwnym razie ryzykujemy, że nie zrozumiemy z nich absolutnie nic.
Co się tyczy Mezopotamii, koncepcję podstawową można by ująć następująco: istnieje całkowita homologia między Niebem i Światem. Oznacza to nie tylko to, że wszystko, co jest na ziemi, istnieje również w Niebie, lecz równie to, iż każdej rzeczy istniejącej na ziemi odpowiada identyczna rzecz w Niebie, według której idealnego wzorca tamta – ziemska – została urobiona. Krainy, rzeki, miasta, świątynie – wszystko to istnieje realnie na pewnych poziomach kosmicznych. Wszystkie one rzeczywiście istniały w tych gwiezdnych sferach, na ziemi znajdowały się tylko ich blade, niedoskonałe obrazy.

SPIS TREŚCI:

Przedmowa

Rozdział I
KOSMOS A MAGIA
Metody
System homologii
Świątynia
Święte miasto – centrum świata
Oś Świata – Drzewo Życia
Odpowiedniości (korespondencje)

Rozdział II
MAGIA A METALURGIA
Lapis-lazuli
Meteoryty
Sekrety metalurgii

Rozdział III
KOSMOS ŻYWY
Stworzenie a narodziny
Płciowość roślin
Płciowość metali i kamieni
„Gody” i wrażliwość metali
„Śmierć” i „zmartwychwstanie” metali
Medycyna a magia

Rozdział IV
ALCHEMIA BABILOŃSKA
Historyczny zarys kontrowersji
Przygotowanie pieca
„Embriony”
„Ofiary położnicze” i „ofiary metalurgiczne”
Petra genitrix
Alchemia a mistyka

Bibliografia
Nota o autorze
Indeks osób   źródło opisu: Wydawnictwo KR, 2000 źródło okładki: zdjęcie autorskie