Molier – Świętoszek. Skąpiec. Mieszczanin szlachcicem

Molier wierzył w skuteczność nauczania ze sceny. Komedie jego odznaczają się niezwykłą różnorodnością i najwyższymi walorami artystycznymi. Uprawiał tzw. wielką komedię, widowiska farsowe, komedię heroiczną i komediobalet. Połączył w nich tradycję rodzimej farsy ludowej z elementami włoskiej commedia dell’arte i klasycznej sztuki komicznej. Prezentując galerię wiecznych typów ludzkich, dawał zarazem satyryczny obraz francuskiej obyczajowości XVII w. – ośmieszał salonową przesadę, niezrozumienie życia rodzinnego, hipokryzję i zakłamanie dewotów wielkopańską pozę arystokratów, okrutną pogardę światowców wobec uczciwych i prostolinijnych, manię gromadzenia bezużytecznych bogactw. Moli?re przepoił swą twórczość głębokim humanizmem – mimo goryczy i pesymizmu wierzył w rozum ludzki i zdolność przezwyciężania zła oraz opowiadał się za wolnym i godziwym wyborem własnej drogi. Zmarł na scenie podczas wystawiania sztuki Chory z urojenia. Jego prochy spoczywają na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.   źródło opisu: KWE, 2000 źródło okładki: zdjęcie autorskie