Monika Osiecka – Fragmenty Lustra

Fragmenty lustra Moniki Osieckiej to zapis kobiecego doświadczenia i autorefleksji artystki. Intymny dziennik zbudowany ze słów, prac rzeźbiarskich i autorskich fotografii.[..] Fragmenty lustra to wędrówka spojrzenia. Lekturę można zacząć w dowolnym miejscu: słowa uzupełniają obrazy, obrazy odsyłają do wątków zapisanych w poetyckich mikronarracjach.
Ewa Toniak –historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka

Wydana w grudniu 2011 roku nakładem wydawnictwa słowo/obraz terytoria książka-pamiętnik „Fragmenty lustra” to osobisty zapis w formie poetyckiego strumienia świadomości, ale także piękny edytorsko album prezentujący rzeźbiarski dorobek artystki Moniki Osieckiej. „Fragmenty lustra” to książka nie poddająca się łatwym klasyfikacjom – jest połączeniem narracji pisanej białym wierszem z prezentacją twórczości rzeźbiarskiej: album-nie album, a zarazem nietypowy pamiętnik.

Debiutując jako pisarka-intymistka Monika Osiecka odkrywa przed nami prywatną, utkaną z fragmentów opowieść: o rozkoszy tworzenia, kobiecej cielesności i doświadczeniu macierzyństwa. O rozstaniu i miłości, o traumie szpitala i ekstazie wędrówki bez celu – czytamy w mikro-eseju na temat książki napisanym przez Ewę Toniak. Narracja Moniki Osieckiej często odnosi się do tematu kobiecej cielesności, samoświadomości, emocjonalnych poszukiwań oraz różnorodnych, kształtujących ją doświadczeń. Dzięki nietypowej konstrukcji można ją odczytywać nie trzymając się linii czasowych, wielotorowo, wybiórczo lub też od deski do deski z dodatkowymi komentarzami samej artystki, która fragmentami z perspektywy teraźniejszości komentuje swoje wcześniejsze wpisy.

Kiedyś zrobiłam rzeźbę: akt dziewczyny cały wyłożony małymi prostokątnymi kawałkami lustra. Odbijała wszystko, co było wokół niej, a jej samej jakby nie było (…) Mnie nie było. Teraz w tych lusterkach przeglądam się ja sama i zaczynam widzieć: siebie…

Rzeźby
„Fragmenty lustra” to również niezwykły obraz twórczej pasji, szczegółowa relacja procesu powstawania prac artystki, inspiracji, obcowania z materią i tworzenia z niej portretów swoich emocji, stanów ducha. Analogia, siostrzana przyległość materiału i doświadczenia rzeźbiarki to cecha całej twórczości artystki – pisze Ewa Toniak, a sama artystka dodaje: Każda praca jest pierwsza, początkowe uderzenia dłuta są techniczne albo próbujące, potem dopiero coś mnie ponosi nagle mam siłę, i już nie mogę/ nie chcę przestać. Profile zaczynają się łączyć, korespondować ze sobą i wymagać kolejnych. Łapię je szybko….Linie dotąd rozsypane niezależne, zaczynają się porządkować, składać w całość, jakby w alabastrze obudził się wewnętrzny magnes przyciągający je do siebie! Ja im tylko pozwalam ułożyć się tak, jak chcą, bo same nie mogą się ruszyć i tak powstają tak zwane m o j e prace.

Przedstawiony w drugiej części książki dorobek artystyczny przedstawiony został w formie bogatej
dokumentacji fotograficznej. Rzeźba figuratywna przedstawia sylwetki kobiece, wyłaniające się z bryły kamienia akty w konwencji non finito, wtulone pary, skulone postaci. Nastrój rzeźb doskonale dopełnia część tekstową książki odnosząc się do poetycko opisywanych przez artystkę odczuć i wrażeń. Monika Osiecka w całej swojej twórczości dotyka tematu własnej cielesności, dlatego także jej rzeźby są bardzo sensualne, o dużym ładunku emocjonalnym. Poprzez fakturowanie, łączenie różnych materiałów i struktur tworzy dynamiczne kompozycje wywołując swoiste napięcie.

„Prawdziwy temat rzeźby ujawnia się podczas pracy lub kiedy jest ona już gotowa. Uprawianie sztuki to nie zawód. To życie”

Zdarzenia i obrazy
Zapis w formie luźnych dziennikowych notatek oraz prezentacje prac artystki dopełniają zgrupowane w części trzeciej książki Zdarzenia i obrazy. Są tu fotografie dokumentujące proces artystycznego tworzenia, rysunkowe szkice rzeźb, fotografie z sympozjów rzeźbiarskich i podróży po świecie, zdjęcia działań artystycznych w ramach pracowni Akademii Sztuk Grzegorza Kowalskiego. Swoje miejsce w książce znalazła także szczególna dokumentacja: fotografie autorki przedstawiające różne inspiracje: fragmenty architektury, studia natury, faktury elewacji z całego świata pełniące funkcję wzorników.
Moje życie to fragmenty lustra, w każdym kawałku inny świat – pisze o sobie artystka – Łączą się w całość tylko moim spojrzeniem. Takim spojrzeniem jest autorska książka Moniki Osieckiej – gdzie na własne życie spogląda z różnych perspektyw – fragmentów luster odbijających obraz rzeczywisty i jednocześnie obraz tworzących.   źródło opisu: Informacja prasowa źródło okładki: słowo/obraz terytoria