Nigel Slater – Tost. Historia chłopięcego głodu

Porywająca opowieść o chłopięcym dojrzewaniu w bestsellerowej książce jednej z gwiazd angielskich programów kulinarnych – Nigela Slatera.
Zaskakująca, zabawna i wzruszająca – książka, od której trudno się oderwać!
Nigela Slatera Anglicy obwołali skarbem narodowym, a „The Independent on Sunday” nazwał Proustem ery Nesquicka. Z pewnością to nie tylko jeden z najbardziej popularnych na Wyspach autorów poradników i programów kulinarnych, ale także niezwykle błyskotliwy pisarz.
W autobiograficznej opowieści Toast Slater otwiera przed czytelnikami drzwi swojego dziecinnego pokoju i domowej spiżarni, a jednocześnie opisuje niezwykłe korzenie sukcesu w świecie kuchennych ingrediencji. Bohaterami książki są matka, kucharka niewymagająca, wcześnie owdowiały ojciec oraz wkraczająca w progi domu po śmierci matki gosposia. Wprowadza ona opuszczonych mężczyzn w świat nowych doznań, przede wszystkim kuchennych, i za pomocą swych zdolności kulinarnych pragnie zdobyć serce pana domu. A w tle nagminnie przypalane tosty, grillowany grejpfrut, pudding ryżowy i… w finale kulinarny wyścig o uczucia osamotnionego ojca.
Toast szybko stał się w Wielkiej Brytanii bestsellerem (ponad 200 tys. sprzedanych egzemplarzy), zdobył liczne nagrody, a w 2011 r. na jego podstawie nakręcono film, który podbił serca brytyjskich widzów, a w Polsce zostanie wyemitowany w kanale Kuchnia.TV i telewizji Canal+ .

Nigel Slater jest autorem kilku klasycznych książek kucharskich, w tym Real Fast Food oraz uhonorowanej nagrodą André Simon Award for Cookbook of the Year Appetite. Twórca popularnego programu „Proste dania” emitowanego m.in. przez BBC1 i Kuchnia.TV. Felietonista „Observera”.
Jego pisarstwo oczyszcza podniebienie… Jego kwaśne frazy przywodzą na myśl Nicka Hornby’ego, Martina Amisa i Philipa Larkina jednocześnie.
„New York Times”
Nigel to geniusz.
Jamie Oliver
Prawdziwy bankiet pełen nieprawdopodobnych przyjemności… Angielska odpowiedź na Kill Grill Anthony’ego Bourdaina.
„Daily Telegraph”
Przejmująca… bezpośrednia… rzeczowa… Fenomenalne wspomnienia, w najdrobniejszych szczegółach opisujące mody jedzeniowe lat 60.
„Observer”   źródło opisu: Carta Blanca, 2011. źródło okładki: http://www.cartablanca.pl