Order of Nine Angles – Codex Saerus. Czarna Księga Szatana

Według ONA wiedza zawarta w Czarnej Księdze Szatana pochodzi sprzed 7000 lat, z czasów, gdy na terenie dzisiejszej Wielkiej Brytanii istniała starożytna cywilizacja o nazwie Albion. Wiedza ta (nt. religijnych rytuałów skupionych wokół czczenia brutalnych bogów i bogiń) przez tysiące lat była przekazywana ustnie. Dopiero w XII lub XIII wieku n.e. została spisana i wtedy właśnie otrzymała swoją nazwę: Czarna Księga Szatana. Był to już przekaz mocno zniekształcony przez „chrześcijańską” kulturę, albowiem w miejsce starożytnych bogów i bogiń wstawiono głównego adwersarza Boga — Szatana. Mimo to całkiem spore fragmenty pozostały niezmienione — przetrwały nazwy funkcji, takie jak „Pani Ziemi”, oraz cała Ceremonia Przywołania, w której czci się nie Szatana (czy też Mrocznych Bogów), ale mroczną boginię, brutalną Matkę Krwi, dzisiaj znaną jako Bafomet.

Taką wizję genezy swojej głównej księgi roztacza przed nami jej autor — tajemniczy zakon kultywujący satanizm tradycyjny — Order of Nine Angles (Zakon Dziewięciu Kątów). Nie jest istotne, czy to prawda, czy nie, albowiem opowieść ta (współ)tworzy mit założycielski ONA. Udokumentowana prawda nt. Czarnej Księgi Szatana rozpoczyna się gdzieś w drugiej połowie lat 70. XX wieku.

W 1972 roku w USA ukazały się Satanistyczne Rytuały (The Satanic Rituals) Antona LaVeya — pierwsza książka satanizmu współczesnego (którego zresztą LaVey był twórcą) poważnie traktująca rytualny aspekt autentycznego (nieateistycznego) satanizmu. Jakiś czas później w USA zaczęły powstawać małe grupki satanistów teistycznych, a w Wielkiej Brytanii powstało ONA. Kilka niewielkich angielskich grup czarnomagicznych powstałych ponoć w latach 60. — OTP, Temple of the Sun, Black Order, Camlad — w latach 70. połączyło się i przyjęło wspólną nazwę: Order of Nine Angles. Dysponowały Czarną Księgą Szatana w formie prywatnych manuskryptów, pilnie strzeżonych przed oczami osób niepowołanych.

Pierwsze wydanie Czarnej Księgi powstało w 1983 roku, na podstawie prywatnych faksymiliów członków. Już rok później wydawnictwo Thormynd Press oficjalnie wydało księgę, nadając jej numer ISBN. Następne wydania ukazywały się w latach osiemdziesiątych (np. Arkadiusz Sołtysiak w haśle w Religia. Encyklopedia PWN podaje datę 1986). Największą popularność ONA przeżywało w latach dziewięćdziesiątych. W 2000 roku postanowiło przejść do podziemia i rozpowszechniać swoje pisma oraz idee poprzez Internet. W 2004 roku wszystkie pisma Zakonu ukazały się w kolekcji „Sitra Ahra”, pod przyjaźnie brzmiącym adresem www.MurderDeathKill.net. Z tego też wydania pochodzą grafiki wykorzystane w polskim wydaniu książkowym.

W 2005 r. mocno zainteresowałem się filozofią ONA i pobrałem wszystkie PDF-y ze wspomnianej „Sitra Ahra”, która wygasła rok później. Tłumaczenie księgi rozpocząłem już w 2008 (pierwszym roku zewnętrznego działania wydawnictwa), jednak z wielu powodów przerywałem pracę. Jestem niezmiernie szczęśliwy, że po tylu latach tak ważna pozycja w końcu ukazuje się drukiem pod szyldem The Serpent. Nie wyobrażam sobie książki bardziej pasującej do wydawnictwa satanistycznego. Jestem też dumny z tego, że to dzięki mnie polscy czytelnicy (niektórzy) będą mogli poznać „od środka” filozofię i rytuały autentycznego — teistycznego i religijnego — satanizmu.   źródło opisu: www.the-serpent.pl źródło okładki: www.the-serpent.pl